τσάπουρνα και πελτές

Πέρσι συνάντησα κάποιες κυρίες να μαζεύουν κάποια φρούτα απο φράκτη. Ρώτησα τι μάζευαν και μου απάντησαν μύρτιλα.

Φέτος έμαθα ότι δεν είναι μύρτιλλα και ότι στην Φυτιά τα λένε τσάπουρνα

Ψάχνωντας στο διαδίκτυο βρηκα οτι  το δέντρο λέγεται Τσαπουρνιά ή Prunus spinosa και το βρίσκουμε στις άκριες των μονοπατιών και στα δάση.Τα φρούτα του που ονομάζονται "τσάπουρνα", μοιάζουν με τα δαμάσκηνα αλλά είναι μικρότερα και στρογγυλά.

 Έχουν κι'αυτά μωβ-μπλε χρώμα, αλλά  ωριμάζουν αργότερα το φθινόπωρο. Η συγκομιδή τους γίνεται  μετά τα  πρώτα κρύα. Τα αγριοδαμάσκηνα συλλέγονται όταν πέσει ο πρώτος πάγος, όπου τότε, μαλακώνουν και παίρνουν  γλυκύτερη γεύση.

Μάζεψα μερικά όπως βλέπετε και σκέφτηκα να τα κάνω και αυτά πελτέ όπως και τα κράνα

Ακολούθησα την ίδια διαδικασία. Τα έβρασα λίγο και προσπάθησα να απομονώσω το κουκούτσι με το εργαλείο του πελτέ όπως βλέπετε.

Δεν περνούσε όμως όλο από το τρυπητό και αναγκάστηκα να το κάνω με την χρήση ζεστού νερού. Αυτό μάλλον όμως μείωσε την πηκτίνη που μάλλον υπάρχει στο φρούτο με αποτέλεσμα να μην προκύψει πελτές αλλά μαρμελάδα σε αρκετά υγρή μορφή

Και να το αποτέλεσμα

Θεραπευτικές Ιδιότητες

 Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε όλα τα μέρη του φυτού από τα φύλλα, τα άνθη, τον φλοιό και τον καρπό του λόγω των θεραπευτικών ιδιοτήτων του. Ο καρπός του είναι πλούσιος σε βιταμίνη C, ανθοκομίες  έχει ισχυρές αντιοξειδωτικές ιδιότητες και μπορεί να βοηθήσει στην καταπολέμηση των ελεύθερων ριζών και στην προστασία του καρκίνου. Τα μέρη του φυτού μπορούν να χρησιμοποιηθούν αποξηραμένα ως αφέψημα ενώ ο καρπός του μπορεί να χρησιμοποιηθεί εκτός από ωμός και αποξηραμένος για την παρασκευή αφεψήματος. Ως αφέψημα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την καταπολέμηση των συμπτωμάτων γρίπης, τον πυρετό καθώς προωθεί την εφίδρωση, την καταρροή και τον πονόλαιμο. Εκτός από αφέψημα μπορούμε να παρασκευάσουμε σιρόπι από το φρούτο και να το χρησιμοποιήσουμε για την αντιμετώπιση της γρίπης. Τα αποξηραμένα άνθη ως αφέψημα επίσης μπορούν να αντιμετωπίσουν τις κράμπες στο στομάχι, τους κολικούς, τον βήχα, τις πνευμονικές παθήσεις, να ρυθμίσουν την αρτηριακή πίεση και να διαλύσουν τις πέτρες στα νεφρά και την χοληδόχο κύστη. Επίσης, τα αποξηραμένα άνθη ως αφέψημα και πολλές φορές σε συνδιασμό με τον αποξηραμένο καρπό μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία της διάρροιας, της δυσεντερίας και της γαστρεντερίτιδας λόγω των στυπτικών ιδιοτήτων του. Ο χυμός του φρούτου ή ο αποξηραμένος καρπός ως αφέψημα αποτοξινώνει και καθαρίζει το αίμα. Επίσης είναι ιδιαίτερα τονωτικός σε περιπτώσεις που ακολουθούμε ένα πρόγραμμα διατροφής. Είναι ιδανικός επίσης για την αντιμετώπιση ερεθισμών και έλκων στο στόμα καθώς και για την αντιμετώπιση προβλήματων στα ούλα. Λόγω των στυπτικών ιδιοτήτων του μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τον ώριμο καρπό του αφού τον πολτοποιήσουμε ως μάσκα προσώπου σε ερεθισμένες επιδερμίδες και στην αντιμετώπιση δερματικών προβλημάτων. 

Άλλες χρήσεις

 Ο καρπός του ωριμάζει τον φθινόπωρο και η πιο κατάλληλη εποχή για την συγκομιδή του είναι από τον Οκτώβριο έως τον Νοέμβριο. Μπορούν επίσης να διατηρηθούν σε ξύδι και να χρησιμοποιηθούν στη μαγειρική. Χρησιμοποιείται για την παρασκευή λικέρ, σιρόπι, ζελέ και μαρμελάδων.

Μαρμελάδα Τσάπουρνο – Μήλο

Υλικά

Για τα τσάπουρνα

1 κιλό τσάπουρνα (με τα κουκούτσια)

2 κούπες νερό

χυμό από 1 λεμόνι

 Για τα μήλα

1 κιλό μήλα

2 κούπες νερό

χυμό από 1 λεμόνι

Πολτός τσάπουρνου-μήλου

4 κούπες πολτό τσάπουρνου-μήλου

4 κούπες ζάχαρη

χυμό από 1 λεμόνι

4 κλωναράκια αρμπαρόριζα

 Εκτέλεση

Πλένουμε τα τσάπουρνα σε τρεχούμενο νερό.  Σε μια κατσαρόλα βάζουμε τα τσάπουρνα, προσθέτουμε το νερό, το χυμό λεμονιού και τα βράζουμε για 15 λεπτά περίπου μέχρι να μαλακώσουν. Καθαρίζουμε και κόβουμε σε τέταρτα τα μήλα. Τα βάζουμε σε μια κατσαρόλα (ξεχωριστά από τα τσάπουρνα), προσθέτουμε το νερό, το χυμό λεμονιού και τα βράζουμε για 15-20 λεπτά περίπου μέχρι να μαλακώσουν. Όταν τα τσάπουρνα μαλακώσουν αρκετά, τα αποσύρουμε απο την φωτιά και τα στραγγίζουμε σε μια κατσαρόλα. Τα αφήνουμε να κρυώσουν και στη συνέχεια με μια τρυπητή κουτάλα ή με τα χέρια μας (αφού φορέσουμε προηγουμένως γάντια γιατί το τσάπουρνο θα βάψει τα χέρια μας) στίβουμε πολύ δυνατά τα τσάπουρνα μέχρι να βγάλουμε όλο ή όσο μπορέσουμε τον πολτό τους. Μόλις τα μήλα μαλακώσουν στραγγίζουμε τα μήλα αφαιρώντας τα περιττά υγρά και ρίχνουμε τα μήλα στον πολτό από τα τσάπουρνα. Με ένα μπλέντερ πολτοποιούμε τα μήλα μέχρι να διαλυθούν τελείως. Προσθέτουμε τη ζάχαρη, (για κάθε κούπα πολτό τσάπουρνου-μήλου προσθέτουμε μια κούπα ζάχαρη), τα κλωναράκια αρμπαρόριζας και βράζουμε την μαρμελάδα σε χαμηλή φωτιά. Τα πρώτα 15 λεπτά θα παρατηρήσουμε ότι θα εμφανιστεί αφρός στην επιφάνεια της μαρμελάδας. Με μια τρυπητή κουτάλα αφαιρούμε τον αφρό και κατά διαστήματα ανακατεύουμε με μια ξύλινη κουτάλα μέχρι να δέσει η μαρμελάδα μας. Λίγα λεπτά πριν αποσύρουμε την μαρμελάδα από την φωτιά προσθέτουμε τον χυμό λεμονιού και ανακατεύουμε. Όσο είναι ζεστή η μαρμελάδα τη βάζουμε σε αποστειρωμένα βαζάκια και την αποθηκεύουμε σε ένα σκοτεινό δροσερό μέρος.

 http://www.enter2life.gr/wp/14057-marmelada-tsapourno-milo.html

κολοκύθια στο μπαξέ μου

Φέτος την Άνοιξη φίλοι μου έδωσαν σπόρους από διάφορα κολοκύθια. Μερικοί σπόροι δε ήταν από τον Πελίτι. Τους έβαλα τους σπόρους και να το αποτέλεσμα. Πολλά από αυτά δεν ξέρω αν τρώγονται και πως, γλυκό; πίτα; Αν ξέρει κανείς ας βοηθήσει με σχόλιο

ζοχαδόχορτο

Σήμερα 4 Νοεμβρίου 2012 πήγαμε με το μπάρμπα Χαράλαμπο για να μαζέψουμε ζοχαδόχορτο. Πήγαμε στις παρυφές του Βερμίου στον δρόμο του μοναστηριού της Δοβράς.

Βρήκαμε μερικά όπως φαίνονται στην φωτογραφία.

   Ίσως καλύτερα είναι να μαζευτούν την Άνοιξη  όταν είναι ανθισμένα με το γαλάζιο άνθος τους. Τώρα τα περισσότερα ήταν φαγωμένα από τα πρόβατα που όπως φαίνεται τα προτιμούν. Παλαιότερα άκουσα από κάποιον Ναουσαίο ότι μαζεύει  δύο είδη βοτάνων από την περιοχή του Σελίου. Ένα από τα δύο αποκλείεται να μην βοηθήσει αυτούς που έχουν πρόβλημα με αιμορροΐδες είπε. Ισως πάλι το ένα απο τα δύο που ανέφερε να είναι αυτό.
Δεν το έχω τεστάρει ακόμα.

φρούτα του δάσους

Στις 28-8-2012 πήγαμε με τον Γιώργο στο Σέλι και στο Άνω Σέλι. Ο δρόμος για Ανω Σέλι χωματόδρομος μόνο με αγροτικό. Το χωριό απόλυτη ησυχία, γύρω γύρω βουνά, καμιά 20 σπίτια,μία εκκλησία και ένα ποταμάκι. Στο χωριό βρήκαμε 2-3 ζευγάρια 80 και χρονών που τους αρέσει να βγάζουν το καλοκαίρι εκεί. Δεν εύκολο για 80+. Γεννήθηκαν εκεί μάλλον, το αγαπάνε το μέρος. Μπράβο τους
Βρήκαμε διάφορα φρούτα. πολλά δεν τα ξέραμε.

Εκεί μας τα είπαν προύνι

Ήταν σε 3 χρώματα

Ηταν νόστιμα αν και ήθελε και άλλο να ωριμάσουν

Αυτα ήταν σαν άγρια μήλα

Ήταν άγουρα ακόμη και δεν τα δοκιμάσαμε

Τα γνωστά βατόμουρα 

Ειχαν μιά άλλη νοστιμιά

κράνα και πελτές με κράνα

Στις 16 Αυγούστου 2012 πήγαμε με τον μπάρμπα-Χαράλαμπο στο ρέμα του κόρακα λίγο πιο πάνω από την Βέροια και μαζέψαμε κράνα

Είχαν ωριμάσει και αρκετά είχαν πέσει κάτω

Τα μαζέψαμε τινάζοντας τα με ξύλο γιατί πολλά ήταν ψηλά και τα μαζεύοντας τα από  κάτω

Σκέφτηκα να τα κάνω ποτό

αλλά τελικά τα έκανα πελτέ

Τα καθάρισα και ξέπλυνα καλά τα κράνα τα οποία ήταν περίπου 3 κιλά. 

Έπειτα  τα έβρασα για λίγο με λίγο νερό για να μαλακώσουν

Αφού βράσουν, τα πατάμε με το εργαλείο του πουρέ να βγάλουν όλους τους χυμούς και την σάρκα τους. Αν χρειαστεί, αν δηλαδή ο χυμός είναι πολύ πηκτός, συμπληρώνουμε με την απαραίτητη ποσότητα νερού (ειχα βραστό νερό με στέβια ) και μετράμε σε κούπες την τελική ποσότητα του υγρού.

Σιγοβράζουμε σε κατσαρόλα τον χυμό, την ανάλογη πλέον ζάχαρη(για καθε κούπα χυμό κράνα μία κούπα ζάχαρη), την κανέλα (για κάθε κιλό κράνα μια κανέλα), τον χυμό λεμόνι (για κάθε κιλό κράνα μισό λεμόνι) και την αρμπαρόριζα.

Σιγοβράζουμε και κάπου κάπου ανακατεύουμε καλά, ώστε να μην "πιάσει" το γλυκό

Ξαφρίζουμε για όση ώρα θα αφρίζει το γλυκό μας. Συνεχίζουμε το βράσιμο και το ανακάτεμα ώσπου να δέσει καλά το σιρόπι. Χρειάζεται λίγη υπομονή

Αφού τελικά γίνει ένα πηκτό σιρόπι, τοποθετούμε στα καθαρά και στεγνά βάζα. Αφήνουμε να κρυώσει πολύ καλά. Την επόμενη μέρα, ο πελτές έχει σταθεροποιηθεί και τότε μόνο κλείνουμε τα βάζα με τα καπάκια τους. 

 Είναι πολύ εύκολο. Και πολύ υγιεινό, γιατί τα κράνα θεωρούνται από τους αρμόδιους επιστήμονες ιδανική τροφή για τον ανθρώπινο οργανισμό

ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΟΝΟΜΑΣΙΑ: Ένα από τα πιο συχνά λάθη που γίνονται αναφορικά με την κρανιά (Cornus mas) είναι η σύνδεση της με το κράνμπερι (Vaccinium macrocarpon), περισσότερο συγγενές με το μύρτιλλο

ΑΛΛΑ ΟΝΟΜΑΤΑ:

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ  & ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ : πρόκειται για ένα αυτόχθονο, μακρόβιο φυλλοβόλο δένδρο, καλά προσαρμοσμένο στις κλιματεδαφικές συνθήκες της χώρα μας, που ευδοκιμεί σχεδόν σ' όλα τα είδη των εδαφών από γόνιμα έως μέτρια γόνιμα, υγρά ή ξηρά αμμοπηλώδη έως βαριά αργιλώδη με pH 3,7-7,0. Αντέχει σε χαμηλές θερμοκρασίες (-30° C). Ανθίζει το χειμώνα (Ιανουάριο-Φεβρουάριο), ενώ τα άνθη της παραμένουν για περίπου δύο μήνες, γεγονός που εξυπηρετεί τον εύκολο εντοπισμό των δένδρων. Οι καρποί ωριμάζουν στα τέλη Αυγούστου (με αρχές Σεπτεμβρίου), οπότε και παίρνουν έντονα κόκκινο, γυαλιστερό χρώμα.

Ειδικότερα τον Φεβρουάριο και τον Μάρτιο, έχει κίτρινα άνθη σε γυμνά κλαδιά και κόκκινους εδώδιμους καρπούς, με σαρκώδες περίβλημα, που φτάνουν σε μήκος τα 1,5-2 εκ. και ωριμάζουν από τον Αύγουστο έως τον Σεπτέμβριο, τα γνωστά «κράνα».

Μόλις τα τελευταία χρόνια ένας παραγωγός από την Κυψέλη Ημαθίας, ο Κώστας Ντούλιας, ο οποίος θεωρείται από τους πρωτοπόρους της συγκεκριμένης καλλιέργειας, δημιούργησε στην Ελλάδα τον πρώτο πρότυπο συστηματικό βιολογικό κρανεώνα, 16 στρεμμάτων, και εδώ και χρόνια ασχολείται με την παραγωγή, την εμπορία και τη μεταποίηση της κρανιάς και των προϊόντων της (εκχύλισμα κράνων, κομπόστα, κρανοποτό, μαρμελάδα, γλυκό, αφέψημα κ.ά.).

ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΜΕΝΑ ΜΕΡΗ: Βασικά τους ώριμους καρπούς όμως εδώ και εκατονταετίες η επιστήμη της ιατρικής έχει χρησιμοποιήσει τις ρίζες, τους καρπούς, τον φλοιό, και τους βλαστούς της κρανιάς για τη θεραπεία της διάρροιας και γενικά των παθήσεων του εντέρου. Επίσης οι ρίζες, οι βλαστοί και ο φλοιός είναι και πολύ αποτελεσματικά αντιπυρετικά.

ΙΣΤΟΡΙΑ & ΠΑΡΑΔΟΣΗ: Ο Στην αρχαιότητα από το ξύλο της κρανιάς έφτιαχναν τα δόρατα, ¨ξυστοίς κρανεΐνοις¨, λόγω του ότι είναι γερό, ελαφρύ και ευθυτενές. Από το ίδιο ξύλο φτιάχνονταν και τα Μακεδονικά δόρατα που ονομάζονταν Σάρισες. Αναφορές για το φυτό και την χρήση του ξύλου του γίνονται από τον Όμηρο στην Ιλιάδα, τον Θεόφραστο και τον Ξενοφώντα.

 Όμηρος αναφέρει τα κράνα ως τροφή χοίρων, ενώ ο Θεόφραστος αναφέρει τον καρπό ως "κράνιον". Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν πως τα κράνα είχαν και μαγικές ιδιότητες. Ο Όμηρος στην Ιλιάδα βεβαιώνει ότι η φοβερή Κίρκη παρέθεσε στον Οδυσσέα και την παρέα του, για τροφή, "καρπόν κρανείας και άκυλλον βάλανον", κράνα δηλαδή και πουρναρίσια βαλανίδια.
ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ & ΑΛΛΕΣ ΧΡΗΣΕΙΣ: Οι φαρμακευτικές ιδιότητές τους ήταν γνωστές από τα παλιά χρόνια. Χρησιμοποιούνται ακόμη και στις ημέρες μας κατά της διάρροιας και των εντερικών παθήσεων, λόγω της στυπτικότητάς τους, που οφείλεται στις ταννίνες. Ο φλοιός, οι βλαστοί και οι ρίζες χρησιμοποιούνταν ως αντιπυρετικά.

Στις ορεινές περιοχές της χώρα μας τα κράνα χρησιμοποιούνται κατά καρδιακών παθήσεων, κοιλόπονου, κατά πόνων περιόδου, στομαχικές και εντερικές διαταραχές, ως χωνευτικό και ως τονωτικό κατά τη διάρκεια εργασίας. Εκχυλίσματα του φλοιού θεωρείται ότι θεραπεύουν την ψώρα των σκύλων.

To ξύλο της κρανιάς είναι σκληρότατο και αντοχής σε θραύση. Tα πιο γερά γκλιτσόξυλα των τσοπάνων γίνονται από νεαρούς βλαστούς κρανιάς. Κρανίσιες βέργες χρησιμοποιούσαν και οι ... δάσκαλοι. "Ακάρδιον και στερεόν όλον, όμοιον κέρατι την πυκνότητα και την ισχύν", χαρακτηρίζει το κρανόξυλο ο Διοσκουρίδης. Από ξύλο κρανιάς κατασκευάστηκε ο Δούρειος Ίππος της Τροίας. Κρανίσια ήσαν τα δόρατα των αρχαίων θηρευτών και των πολεμιστών του Μεγ. Αλεξάνδρου, ενώ από το σκληρό ξύλο της κρανιάς κατασκευάζονται διάφορα μικροαντικείμενα.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΚΑΙ ΔΟΣΟΛΟΓΙΑ: Τα κράνα παραδοσιακά χρησιμοποιούνται για την παρασκευή ποτών, μαρμελάδας και γλυκών και πελτέ.

μελισσόχορτο

Πριν από μερικά χρόνια έφερα στο κτήμα μια ρίζα μελισσόχορτο και την φύτεψα σε κάποιο σημείο.Σήμερα στο μισό κτήμα αυτοφύεται το μελισσόχορτο και  αναγκάζομαι να το πετώ

το αποξήρανα σε σκιερό και ξερό μέρος για 20 μέρες

το έθρυψα με τα χεράκια μου

το αποθηκεύω μέσα σε βάζο που κλείνει αεροστεγώς

Με χαλαρώνει το βράδυ και με βοηθάει στον ύπνο τσάϊ με μελισσόχορτο και λουΐζα

ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΟΝΟΜΑΣΙΑ: Μέλισσα η φαρμακευτική (Melissa officinalis)

ΑΛΛΑ ΟΝΟΜΑΤΑ: το συναντάμε σε διάφορα μέρη της χώρας μας με τις ονομασίες αγριομέλισσα, μελισσοβότανο και κιτροβάλσαμο

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ  & ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ : Το μελισσόχορτο (ή μελισσοβότανο,) είναι πολυετές, ποώδες φυτό 40-100εκ.. . Έχει ωοειδή, ελαφρά οδοντωτά φύλλα με αραιό τρίχωμα. Το καλοκαίρι βγάζει 6-12 μικρά υποκίτρινα ή άσπρα, ανθάκια.
Το μελισσόχορτο αγαπά τα ημισκιερά, καλά αρδευόμενα εδάφη και καλλιεργείται για μελισσοκομικούς αλλά και φαρμακευτι­κούς σκοπούς. 

ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΜΕΝΑ ΜΕΡΗ: Τα χρήσιμα μέρη του μελισσόχορτου είναι τα φρέσκα φύλ­λα της που συλλέγονται λίγο πριν την ανθοφορία

ΙΣΤΟΡΙΑ & ΠΑΡΑΔΟΣΗ: Εκατοντάδες χρόνια πριν, οι άνθρωποι ανακάλυψαν τη θαυματουργή δράση του σε προβλήματα άγχους, μειωμένης μνήμης, αϋπνίας και δυσπεψίας.

 «Είναι αποτελεσματικό κατά των δαγκωμάτων από ζώα, βοηθάει στην καλή λειτουργία της καρδιάς και διώχνει μακριά κάθε μελαγχολία και στεναχώρια», έγραφε κατά τους Ελισαβετιανούς χρόνους (1597) ο βοτανολόγος John Gerard.

Ήταν γνωστό από την αρχαία Ελλάδα και ήταν αφιερωμένο στη θέα Άρτεμις και καθώς θεωρείτο από πολλούς ερωτικό γούρι δεν έλειπε ποτέ από κανέναν
ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ & ΑΛΛΕΣ ΧΡΗΣΕΙΣ: «Πρόκειται τις προσεχείς μέρες να υποβληθείς σε κάποιο τεστ, έχεις μία παρουσίαση ή κάποια άλλη διαδικασία που σε γεμίζει με άγχος; Όπως συνέβαινε και τα παλιά χρόνια, ένα ρόφημα από μελισσόχορτο θα σε βοηθήσει να κοιμηθείς βαθιά το προηγούμενο βράδυ και να είσαι ήρεμη και συγκεντρωμένη τη μεγάλη στιγμή», διαβάζουμε σε άρθρο του 2003, που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Neuropsychopharmacology. Οι ερευνητές επίσης θεωρούν το φυτό αυτό πολύ δραστικό σε περιπτώσεις πανικού.

Το μελισσόχορτο συνδέεται με τις μέλισσες από την αρχαιότητα. Το λαϊκό και το βοτανικό του όνομα Μέλισσα αντανακλούν ότι έχει τις ίδιες ιδιότητες με το μέλι και τον βασιλικό πολτό.
Ο Έβελιν έγραφε το 1679 ότι το μελισσόχορτο είναι διαμάντι για τον εγκέφαλο, δυναμώνει την μνήμη και διώχνει δραστικά την μελαγχολία, ενώ ο Τζέραλντ έλεγε ότι ανακουφίζει την καρδιά και διώχνει την λύπη μακριά.

Είναι απίστευτα αποτελεσματικό κατά του στρες, ανεβάζει τη διάθεση κι είναι ήπιο αντικαταθλιπτικό. Καταπολεμά επίσης τη νευρική δυσπεψία, το άγχος και τα προβλήματα ύπνου. Οι έρευνες δείχνουν επίσης ότι το μελισσόχορτο κάνει καλό στην ενίσχυση της μνήμης.

Στη Χιλή είναι αρκετά διαδεδομένο ως ρόφημα γιατί θεωρείται ότι «βοηθάει» στο αδυνάτισμα

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΚΑΙ ΔΟΣΟΛΟΓΙΑ: για να λάβεις τις ευεργετικές ιδιότητες του μελισσόχορτου, μπορείς να κάνεις τα εξής: ρίξε 20 πρέζες ξεραμένου φυτού σε ένα λίτρο νερό και πιες 2-4 φλιτζάνια τη μέρα ή φτιάξε αφέψημα με μια μικρή χούφτα βοτάνου σε ένα λίτρο νερό (2 φλιτζάνια τη μέρα για ημικρανίες, ιλίγγους).

Ως αφέψημα (10 γραμμάρια των ανθισμένων φύλλων του σε 1 κι­λό νερό), είναι ευεργετικό για τις νευρικές ανωμαλίες και τους πόνους της δυσεντερίας.
ΠΡΟΦΥΛΑΞΕΙΣ: Να μην ξεπερνούμε την συνιστώμενη δοσολογία.

Αναψυκτικό με μελισόχορτο και λουίζα

• 1 λίτρο μεταλλικό νερό
• 2-3 κλαδάκια μελισσόχορτο και λουίζα
• 1/2 φλιτζάνι ζάχαρη
• 1 φλιτζάνι χυμός μανταρινιού (ή πορτοκαλιού)
• 1 λεμόνι λάιμ (το χυμό)
• 1/2 κουταλάκι γλυκού γαρίφαλο ή κάρδαμο
• 1/2 κουταλάκι ξύσμα μανταρινιού

Βάζουμε τα υλικά σε μια μεγάλη κανάτα με καπάκι, αφήνουμε 3-4 ώρες στο ψυγείο, σουρώνουμε και σερβίρουμε ένα αρωματικό και πολύ τονωτικό αναψυκτικό!

Αρτεμισία-Αψιθιά

Την άνοιξη του 2012 αποφάσισα να δοκιμάσω στο κήπο μου όσα αρωματικά-φαρμακευτικά φυτά μπορέσω να βρω.Ξεχνούσα συχνα τα ονόματα τους και γι'αυτό δίπλα σε κάθε φυτό έβαλα μια πέτρα και πάνω της έγραψα το όνομα του φυτού.   Ένα από αυτά η Αρτεμισία. Δέστε πως έγινε σε 3 μήνες

Επιστημονική ονομασία: Artemisia Absinthium-Αρτεμισία το αψίνθιο

Άλλα ονόματα: Αψιθιά, αγριαψιθιά, πέλινο, απιστιά, πισιδία, λεβιθόχορτο, τραχούρι, δρακόντιο, μελιτίνη, μυρμηγκοβότανο

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ  & ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ :Πολυετές φυτό που φθάνει μέχρι ένα μέτρο ύψος με γκριζοπράσινους μίσχους και φύλλα. Το στέλεχος και τα φύλλα καλύπτονται από άσπρο αρργυρόχρωμο  χνούδι. Τα άνθη σχηματίζουν μικρά κίτρινα κεφάλια. Η αψιθιά φυτρώνει από σπόρους την άνοιξη αλλά πιο εύκολο είναι να κόψουμε ένα κλωνάρι με τη ρίζα της και το μεταφυτέψουμε το φθινόπωρο. Είναι ασύμβατο με οποιοδήποτε είδος φυτευτεί κοντά του.

ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΜΕΝΑ ΜΕΡΗ: Στη βοτανοθεραπευτική χρησιμοποιούνται τα φύλλα, οι ανθισμένες κορυφές που συλλέγονται το καλοκαίρι και οι ρίζες το φθινόπωρο. Για θεραπευτικούς σκοπούς χρησιμοποιούνται τα φύλλα και οι ανθοφόρες κορυφές του φυτού τα οποία συλλέγουμε στο τέλος της περιόδου ανθοφορίας.

ΙΣΤΟΡΙΑ & ΠΑΡΑΔΟΣΗ: Το όνομά της Artemisia το πήρε από τη θεά Άρτεμη, σε αναγνώριση των πολύτιμων ιδιοτήτων της.

Ο Διοσκουρίδης την ονόμαζε βαθύπικρον και τη σύστηνε κατά της ανορεξίας και των ίκτερων, σε αφέψημα και σε έγχυμα. Έλεγε ακόμα ότι ανακατεύοντας το μελάνι με έγχυμα αψιθιάς τα ποντίκια δεν αγγίζουν τους πάπυρους.

O Θεσσαλός (1ος αι. μ.Χ.) και ο Γαληνός (130-199), χρησιμοποιούσαν από τότε την Αρτεμισία για τη θεραπεία του τριταίου και του τεταρταίου πυρετού, δηλ. της ελονοσίας.

Κατά τον μεσαίωνα αποδώσανε αρκετές ''μαγικές'' ιδιότητες στην αψιθιά και πίστευαν ότι η ύπαρξή της σε ένα σπίτι το προφυλάσσει από τα από τα κακά πνεύματα.

Από την αψιθιά παράγονταν το αψέντι, ένα δημοφιλές ποτό στη Γαλλία το 19ο αιώνα. Η ονομασία του προέρχεται από την αρχαία ελληνική λέξη αψίνθιον –ήτοι, αυτό που δεν πίνεται– και γραπτές πηγές αναφέρουν τη χρήση της αψιθιάς, για ιατροφαρμακευτικούς λόγους από πολλούς λαούς κατά την αρχαιότητα, μεταξύ των οποίων οι Σουμέριοι, οι Αιγύπτιοι και οι Έλληνες

Κατά το παρελθόν, η αψιθιά ήταν ένα από τα κύρια αρωματικά συστατικά του βερμούτ (το wermut προέρχεται από τη γερμανική λέξη για την αψιθιά.

Σαν λαϊκό φάρμακο, η αψιθιά έχει μεγάλη φήμη ως τονωτικό, εναντίον της φυματίωσης, της αναιμίας, της αρθρίτιδας και των σκωλήκων των εντέρων και από αυτό πήρε το αγγλικό όνομα wormwood (σκουληκόξυλο).

ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ & ΑΛΛΕΣ Χ ΡΗΣΕΙΣ: Την χρησιμοποιούσαν από τα χρόνια του Ιπποκράτη. Θεωρούσαν ότι δυναμώνει την μνήμη και την λογική, βοηθά στους πόνους στους μυς , δυναμώνει την όραση, βαθαίνει τον ύπνο. Εξ αιτίας της τελευταίας ιδιότητας στα χωριά γέμιζαν τα μαξιλάρια με Αψιθιά. Σε περιόδους επιδημιών χολέρας και πανώλης κρέμαγαν το φυτό στις κατοικίες και κάπνιζαν τους χώρους καίγοντας βλαστούς Αψιθιάς.
 Γενικά, το φυτό, σε μέτριες δόσεις, ερεθίζει το στομάχι, αυξάνει την όρεξη, διευκολύνει την πέψη, επιταχύνει την κυκλοφορία του αίματος, προκαλεί εκκρίσεις, συντελεί στο αδυνάτισμα και χωνεύει τα λίπη.Συνιστάται για την αποβολή των πετρών από το ουρικό σύστημα .

 Τα τελευταία χρόνια χρησιμοποιήθηκε κατά της χολικής ανεπάρκειας και κατά του σακχαρώδη διαβήτη.

Σήμερα από την αρτεμισίνη παράγουν το φάρμακο κατά της ελονοσίας

Οι φρέσκοι ή αποξηραμένοι βλαστοί αποκρούουν τα έντομα ,γυμνοσάλιαγκες και τα ποντίκια. φυτεύεται στα σύνορα του κήπου κρατά πολλά ζώα μακριά εξαιτίας της μυρωδιάς της.

Τα ξεραμένα φύλλα τους όταν τοποθετηθούν στα ρούχα αποκρούουν τους σκώρους.

Βοηθάει αποτελεσματικά στον έλεγχο του πληθυσμού αρκετών εχθρών όπως: μελίγκρες, μύγες, μυρμήγκια, ακάρεα, καρπόκαψα, γυμνοσάλιαγκες, σαλιγκάρια, μαύρα σκαθάρια, ψύλλοι, σκώροι λάχανων, πράσινη κάμπια του λάχανου, μπρόκολου, μαρουλιού, ρόκας, ιτιάς κ.λ.π. Δεν έχει πέσει ούτε ένα φρούτο από τα δέντρα, δεν υπάρχει σκουληκάκι και πεταλούδα σε κανένα από τα βερίκοκα, αχλάδια, μήλα, δαμάσκηνα και βανίλιες του κήπου μας. Τα κεράσια τα τρώμε ήδη και είναι όλα καθαρά.  Βρέθηκε λοιπόν ο ιδανικός συνδυασμός. Η δοσολογία είναι η εξής: 80γρ φρέσκιας τσουκνίδας και 40 φρέσκιας αψιθιάς σε ένα λίτρο καυτό νερό μακριά από τη φωτιά. Το αφήνουμε ένα τέταρτο και μετά το ρίχνουμε στον ψεκαστήρα, αφού σουρώσουμε.
Για τις μύγες
-Στούμπισε αψιθιά με γάλα αγελάδας και βράσε το καλά, μετά βάλτο σε ένα δοχείο και όσες το αγγίξουν ψοφάνε.

Παρασκευή και δοσολογία: Για να παρασκευάσουμε την Αψιθιά ως έγχυμα ρίχνουμε σε 1-2 κουταλάκια του γλυκού ξηρό βότανο ένα φλιτζάνι βραστό νερό και το αφήνουμε 10 -15 λεπτά. Σουρώνουμε και πίνουμε έως τρεις φορές την ημέρα. Το έγχυμα είναι πικρό και αν χρειάζεται προσθέστε μέλι

Προφυλάξεις: Πρέπει να παίρνεται σε μικρές δόσεις και για περιορισμένο χρονικό διάστημα ,δεν πρέπει να υπερβαίνει τις 2 βδομάδες. Παρατεταμένη χρήση και υπερβολικές δόσεις της Αψιθιάς μπορεί να προκαλέσουν διαταραχές του νευρικού συστήματος. Δεν πρέπει να χρησιμοποιείται από τις έγκυες γυναίκες, κατά τη διάρκεια του θηλασμού και μικρά παιδιά.